ٹُردے ٹُردے
میرے اردو کالماں دا مجموعہ ”آوارگی“ چھپن مگروں میری ملاقات پنجابی تے اردو دے مہان شاعر جناب خالد
جاوید ہوراں نال ہوئی۔خالد جاوید ہوراں نال میری ملاقات دا سر بندھ میرے ادبی استاد تے دوست شہزاد عاطرؔ ہوراں دے سر جاندا اے۔خالد جاوید ہوری بطور منیجر اوقاف داتا دی نگری لہور اِچ داتا دربارتے اپنی خدمات انجام دے رہے سن۔
داتا علی ہجوری ؒہوراں دے دربار تے حاضری دے نا ل نال خالد جاوید ہوراں نال ملاقاتاں وی زیادہ ہون لگ پیاں۔ فیر خالد جاوید ہوراں نے اپنی بال نظماں دی کتاب ”تتلیاں“ مرتب کیتی تے اوس کتاب نوں چھاپن دی ذمہ داری ”پنجابی بال ادبی بورڈ لہور“ دے روح رواں بال ادبی پرچہ مہینہ وار”پکھیرو“ دے چیف ایڈیٹر اشرف سہیل ہوراں نے لئی۔ہن میری ملاقات جناب اشرف سہیل ہوراں نال وی ہو گئی جیہڑے اپنی ماں بولی پنجابی اِچ بال ادب دی خدمت پچھلے 20 ورہیاں توں کر رہے نیں۔اشرف سہیل ہوراں نال میری ملاقات دا سر بندھ خالد جاوید ہوراں دے سرجاندا اے۔
اشرف سہیل ہوری محبتاں ونڈن والی طبیعت دے مالک نیں۔ اوہناں دیاں محبتاں ای سن جنہاں دے پاروں اشرف سہیل ہوراں دے نال ملاقاتاں دا اک سلسلہ چل نکلیا۔ اشرف سہیل ہوراں دی ماں بولی پنجابی نال محبت ویکھ کے میرے من وچ وی خیال آیا کہ میں وی اپنی ماں بولی پنجابی وچ ادب دی کوئی خدمت کراں۔فیر میں اپنی اک اردو زبان وچ لکھی ہوئی کہانی جیہڑی کہ 1996 ء یا 1997 ء اِچ نوائے وقت ملتان دے ہفتہ وار بال پرچہ ”پھول اور کلیاں“ اچ چھپی سی اوہدا پنجابی ترجمہ کیتا۔ اوہ کہانی نوں اشرف سہیل ہوراں نے اپنے بال پرچے مہینہ وار ”پکھیرو“ وچ( بسکٹ دی آپ بیتی)دے نام نال چھاپی۔میں بہت کوشش کیتی کہ اپنی ماں بولی پنجابی دے بال ادب اچ اپنا کوئی حصہ وی شامل کر دیاں پر روزی روٹی دے چکراں نے ٹائم ای نہیں دتا۔اردو کالم تے میں لکھ ای رہیا ساں پر پنجابی دا وی کم کرنا چاہندا ساں۔ اپنی ایس خاہش دا ذکر میں اپنے ادبی استاد تے دوست شہزاد عاطرؔ ہوراں نال کیتا۔ اوہناں مینوں تسلی دتی تے آکھیا ٹائم آؤن تے اللہ پاک آپ ای تیرے کولوں کم لے لین گے۔
حیاتی دے تے روزی روٹی دے کم کاج وچوں تھوڑا ٹائم ملیا تے میں اپنی فیملی نال کراچی دی سیر دا پروگرام بنایا۔ کراچی دی سیر وچ اسیں اوکاڑہ توں اپنی پھوپھی نوں وی احمد پور شرقیہ تک اپنے سفر اِچ شریک کرنا سی تے اپنے جم پل دی تھاں اپنے آبائی شہر احمد پور شرقیہ اک دن واسطے رہنا وی سی۔اوس اک دن وچ قلعہ ڈیراور دی سیر وی کرنی سی تے اپنی یاراں بیلیاں نوں وی ملنا سی۔خیرمیں اپنا اے سفر کیتا تے ایس سفر دیاں یاداں سنبھال کے رکھن دا سوچیا۔ میں سفر دیاں یاداں سنبھال کے رکھن بارے سوچ ای رہیا سی کہ شہزاد عاطرؔ ہوراں دا کسے کم نال لہور آنا ہویا تے گلاں باتاں وچ سفر دیاں یاداں سفر نامہ دی صورت اِچ سنبھالن دا مشورہ دتا۔اوہناں اے گل وی مینوں آکھی کہ ”میں تینوں آکھیا سی کہ ٹائم آؤن تے اللہ پاک آپ ای تیرے کولوں کم لے لین گے“ ہن اوہ ٹائم اے تے توں لکھنا تے ہے ای۔ کیوں نا ہوئے توں اپنے ایس سفر دیاں یاداں پنجابی زبان اِچ لکھ۔ بس فیر کی سی میں اپنے سفردیاں یاداں پنجابی زبان اِچ لکھن لگ پیا۔ میرے سفر دیاں یاداں ”ٹُردے ٹُردے“ تہاڈے ہتھاں اِچ اے۔ میں تے اپنی بساط دے مطابق اپنا حصہ پنجابی ادب نوں دے دتا اے تے اللہ نے موقع دتا تے مستقبل اِچ ہور حصہ وی پنجابی ادب نوں دیندا رہواں گا۔ تسیں مینوں حوصلہ تے مینوں تھپکیاں دیندے رہوتے مینوں تہاڈیاں دعاواں دی ہمیشہ لوڑ رہے گی۔
رب سوہنے دیاں رحمتاں تے خاص کرم دے نال نال میری ماں جی ہوراں دی دعاواں تے سجن متراں دے حوصلے دین پاروں میں اج اپنا ایہہ سفر نامہ ”ٹردے ٹُردے تہاڈے تیکر اپڑان اِچ کامیاب ہویاں۔
میں اپنے وڈے بھرا ڈاکٹر آصف اسلم راجہ ہوراں دا وی شکریہ ادا کراں گا جنہاں بڑی محبت نال میرے ایس سفر نامے دا ”ٹائٹل“ اپنے ہتھیں لکیریا۔
میں شکریہ ادا کراں گا جناب زاہد شمسی ہوراں دا، جناب زاہد حسن ہوراں دا تے اپنے وڈے بھراواں وانگ دوست حسیب اعجاز ہوراں دا جنہاں اپنے قیمتی سمے چوں کجھ وقت کڈھ کے میرے ایس سفر نامے تے اپنے اپنے خیال دا اظہار اپنے سوہنے سوہنے طریقے نال کیتا۔
میں شکریہ ادا کراں گا اپنے سنیئر دوست جناب مرزا یٰسین بیگ ہوراں دا جنہاں دی دعاواں تے مشورے میرے نال نال رہندے نیں۔
میں شکریہ ادا کراں گا اپنے ادبی استاد تے دوست شہزاد عاطر ہوراں دا جنہاں مینوں اے سفر نامہ پنجابی زبان اِچ لکھن دا آکھیا تے اپنے مصروف سمے چوں کجھ وقت میرے لئی کڈھ کے نا صرف ایس سفر نامے تے اپنے خیال کا اظہار کیتا بلکہ بڑی حد تک لفظاں دے ورتاوے تے پروف ریڈنگ آسطے وی میرا ساتھ دتا۔
سب توں زیادہ میں شکریہ ادا کراں گا اپنے بزرگ اپنے چاچا جی اشرف سہیل ہوراں دا جنہاں میرا اے سفر نامہ چھاپ کے تہاڈے ہتھ تیکر اپڑان وچ میرے نال رہے۔میں شکریہ ادا کراں گا اپنے ابو جی ہوراں دے دوست تے ہن میرے وی دوست جناب اسلم جاوید ہاشمی ہوراں دا جنہاں دے مفید مشورے ”ٹُردے ٹُردے“ لکھن ویلے میرے نال نا ل رہے۔
میں ایتھے اپنے چاچو محمد افضل دا ذکر کرنا ضروری سمجھنا واں جنہاں نے ابو جی ہوراں دی وفات مگروں مینوں اپنے نال نال رکھیا تے حیاتی دے باقی معاملات دے اِچ تعاون کرن دے نال نال میری ادبی کاوشاں تے شاباشی دیندے نیں تے اپنے مفید توں مفید مشورے وی دیندے رہندے نیں تے مینوں حیاتی دے کسے وی موڑ تے ڈِگن نہیں دیندے۔
سارے سجناں متراں دے شکریہ ادا کرن مگروں ہن میرا فرض بندا اے کہ میں اپنی گھر والی سمیرا شہزاد دا وی شکریہ ادا کراں جیہدے نال ہن تیکر میں اپنی حیاتی دے ست (7) سال گزار چکا ہاں تے۔ اپنی حیاتی دے ایس سفر اِچ میری گھر والی نے ہر اوکھے تے سوکھے ویلے میرا ساتھ دتا۔
اک گل ہور میری زندگی وچ بہار بن کے آؤن والی تے میرے ویہڑے وچ خشیاں دی پیلاں پاؤن والی قراۃالعین میری دھی میری لاڈو جنہوں ویکھ کے میں اپنے سارے غم بھل جاناں واں اوہدیاں نکیاں نکیاں شرارتاں نوں ویکھ کے ہن میں شاید بال ادب وچ اپنا کجھ ہور حصہ وی پا سکاں گا۔تہاڈیاں محبتاں دا تے تہاڈیاں دعاواں دا ہمیشہ طالب رہواں گا۔ ہن تسیں ”ٹُردے ٹُردے“ پڑھو تے میرے ایس سفر اِچ شریک ہو جاؤ۔
محمد شہزاد اسلم راجہ ؔ
0333-7104102
